|
Over het eerste nummer dat onder je eindverantwoordelijkheid weggaat ben je niet gauw tervreden. Er moeten nog zoveel puntjes op de i gezet worden. De dead-line bij de drukker is gelukkig dwingend. Bij nummer 5 van de vorige jaargang 1993 waren door de technisch redacteur al enkele ingrijpende veranderingen doorgevoerd. Het oude vertrouwde lettertype Times was opzij gezet en vervangen door een Berkeley, de koppen door een wat vetter Carolina. Zouden de lezers het merken? De tekst nog maar sinds kort opgemaakt met Wordperfect op een MS-DOS computer voortaan door een zogenoemd Desk Top Publishing programma CALAMUS geheten. Met ingang van dit eerste nummer in 1994 is het uiterlijk van BIULETYN nog verder aangepast. Het voorblad, sinds 1986 ontworpen door Jos Peeters, heeft een nieuw aanzien volgens de ideeën van de Poolse ontwerper Jarek Mugaj gekregen. |
Nadat jarenlang het BIULETYN gedrukt was in Nijmegen bij de drukkerij van WNO, neemt de Leidse drukkerij Sparta het over. Dit alles niet geheel toevallig natuurlijk. Leiden is voor de technisch redacteur Maar wat een zeer belangrijke rol speelde is dat deze Leidse drukker dezelfde soort computer en hetzelfde DTP pakket in gebruik heeft als de hoofdredacteur. In plaats van een uitdraai op een laserprinter met een resolutie van 300dpi nu een afdruk op film met een 8 keer zo scherp oplossend vermogen. Illustraties worden voortaan met een scanner ingelezen en in het DTP programma tussen de tekst gemonteerd. Een ver doorgevoerde automatisering heeft toegeslagen die in de misschien niet eens zo verre toekomst nog wordt opgevolgd door het via een netwerk binnenhalen en prachtig op Uw beeldscherm laten verschijnen van BIULETYN! |
|
Wat uiteindelijk veel belangrijker is dan het uiterlijk en de vormgeving is de inhoud. En de inhoud wordt in belangrijke mate bepaald door de bijdragen van lezers, de leden van de PNKV. Zo was het in de eerste veertien jaargangen, en zo zal het blijven. BIULETYN is het blad vóór en dóór de PNKV. Al bladerend door "oude" jaargangen kom ik bekende namen tegen; Pszisko Jacobs was een regelmatige schrijver van artikelen, en is in dit nummer gelukkig weer van de partij. Het scala van onderwerpen is al die jaren zeer ruim geweest al hoewel het laten zien van eigenaardigheden van de Poolse taal zoals b.v. in "Taaltuin" al lang niet meer voorkomt. Ook de eigentijdse Poolse muziek is naar mijn idee te weinig [of in het geheel niet?] aan bod gekomen. |
Het gebruik om in één BIULETYN zowel een Nederlandse als een Poolse versie van een artikel of een gedicht op te nemen was in de loop der tijd verdwenen. Er ontstond een twee-stromenland: in het Nederlands wat interessant was voor de Nederlands-talige lezer en in het Pools wat voor de Pools-taligen belangwekkend was. Met zo af en toe een vertaling in het volgende nummer. En bovendien ook nog in gescheiden delen van BIULETYN, eerst de actualiteit en het verenigingsnieuws, vervolgens het Nederlands literair gedeelte en daarna het Poolse. Aan deze tweedeling is een einde gekomen. Nederlandse en Poolse teksten komen sinds nummer 5 van 1993 weer naast elkaar voor. De indeling van het BIULETYN volgt deze grote lijnen: Actualiteit en Verenigingsnieuws en -verslagen, gevolgd door wat langere literaire en beschouwende artikelen afgewisseld met gedichten. Door het gehele nummer heen worden tekeningen geplaatst van een artiest die vooraan in het blad aan U wordt voorgesteld. |
|
Waar de ruimte dit toelaat en de vertalingen op tijd klaar zijn vindt U twee versies. De goede wil is er maar de knelpunten zijn duidelijk: het aantal bladzijden van dit nummer is een voorlopig record waar de penningmeester niet onverdeeld gelukkig mee zal zijn, en het tijdig klaar hebben van een goede vertaling vergt nogal wat vooruitwerken en organisatie. In de redactie wordt hard gewerkt aan zogenoemde Thema-nummers als "Stedenbanden" en "50 jaar Bevrijding". Niet alles kan in één keer verwezenlijkt worden. In dit eerste nummer van de 15e Jaargang vindt U o.a. veel verslagen van Kerstvieringen, een verlaat verslag van de Algemene Leden Vergadering van 24 april 1993, een bespiegeling over de Polonia ontmoetingen in de Poolse ambassade, hoe wordt karnaval gevierd in Polen, hoe bijzonder is de Poolse kunst nog voor Nederlanders, en een bekroning van een Pools-Nederlandse film. |
Controversiële onderwerpen worden niet uit de weg gegaan. Over euthanasie wordt door steeds meer Nederlanders genuanceerd gedacht en dat heeft een weerslag in de wetgeving gekregen. Dat laatste is voor de meeste Polen onbegrijpelijk en onverdraaglijk. Het onderwerp "Polen en Joden" maakt nog steeds veel emoties los. Maar in alle discussies en beschouwingen -ook in dit nummer- wordt, zoals al jaren geleden Pszisko Jacobs in BIULETYN schreef, aan de kern van de zaak voorbijgegaan door te spreken van "Polen en Joden" en niet van "niet-joodse en joodse Polen". Het voorbeeld van de tegenstellingen tussen katholieken en protestanten in het Nederland van vóór de tweede wereldoorlog doortrekkend, zou het spraakgebruik thans moeten zijn van "Nederlanders en katholieken" of "Nederlanders en protestanten"? U veel lees- en kijkplezier toewensend, Rein Bakhuizen van den Brink |