Het Duitse desktop publishing programma Calamus kwam als eerste met een font dat niet was opgebouwd met rasterpunten [bitmap-font] maar met behulp van formules die die omtrek van de letters beschreven [vector-font]. De letters van de vector-fonts van Calamus konden zo groot gemaakt worden als nodig was zonder dat het trappetjes-effect optrad dat bij vergroten van de bitmap onvermijdelijk was. Een esthetisch nadeel bij de vector-fonts was en is dat een lineaire [in alle richtingen op dezelfde wijze] vergroting geen rekening houdt met het menselijke oog dat de dikte van letters aan de bovenkant van de letters anders interpreteert naarmate de letters hoger worden. |
The likewise German program Calamus was the first to use not a bitmap-font but an outline- or vector-font. The outline fonts of Calamus could be enlarged as much as you wanted it. And still you wouldn't be irritated by the steps enlarged bitmap-fonts would show. The real typographer would object and tell you that a linear enlargment would not consider the fact that the human eye will interprete the width of the upper branches of a character in another way than it will the lower ones. And also that the lower point-sizes of the outline fonts will not always be so recognisable on a laserjet or deskjet. |