Home Inhoud Info UDO6

Jan Pietrzak - Kabaret Egida

Zapraszamy wszystkich na kabaret - U - Rodziny Pana Janka - Jan Pietrzak - Kabaret Egida. Tytuł nawiązuje do jubileuszu trzydziestolecia istnienia kabaretu.

  • 28 października 1998 (środa) o godz. 20.00
     
  • Aula College Blauwcapel, Utrecht, Winklerlaan 373 (Tuindorp-Oost)
     

Rezerwacja miejsc wskazana - tel.030-2718296 fax.030-2719613 Cena biletu f 35,- (odbiór przy wejściu). Najpewniejsza rezerwacja, to przesłanie kartki na adres: Pools Podium, Prof. Wentlaan 28, 3571 GC Utrecht lub fax: 030-2719613.

We nodigen U allen uit voor het cabaret-programma - U - Rodziny Pana Janka - Jan Pietrzak - Kabaret Egida. De titel - De verjaardag / Bij de familie van meneer Jan - verwijst naar het 30-jarige jubileum van het cabaret.

  • 28 oktober 1998 (woensdag) om 20.00 uur
     
  • Aula College Blauwcapel, Utrecht, Winklerlaan 373 (Tuindorp-Oost)
     

Reservering van plaatsen is noodzakelijk - telefoon 030-2718296 of fax 030-2719613 Een toegangskaart kost f 35,- (af te halen bij de ingang). Reserveren kunt U ook door het sturen van een kaartje naar: Pools Podium, Prof. Wentlaan 28, 3571 GC Utrecht of door het sturen van fax: 030-2719613.


Jan Pietrzak in Nederland

De verjaardag van meneer Jan

Men zou verwachten dat met het verdwijnen van de Poolse Volksrepubliek en de val van de Berlijnse muur de meer dan dertigjarige strijd van Egida met de domheid, de walging en het onrecht afgelopen zou zijn. Natuurlijk, een cabaret kon in de Poolse Volksrepubliek alleen maar functioneren doordat het gedoogd werd, het leven hangt immers van absurditeiten waarover niet gepraat diende te worden aan elkaar. Het was al voldoende om daarop in het cabaret te zinspelen - wat iedereen al sowieso wist - en zelfs met een veelzeggend knipoog - om bij het publiek een applaus los te krijgen. Die tijden zijn onherroepelijk voorbij.

Thans, nu alles openlijk gezegd mag worden, er geen censuur meer bestaat en we leven in vrije rechtstaat, het cabaret getoetst wordt aan de realiteit. Om te kunnen leven moet een andere vorm gekozen worden. Egida is een voorbeeld van het succes onder omstandigheden die volledig door de marktwerking worden bepaald. Pietrzak stond oog in oog met het publiek zonder schutkleuren. Hij tracht zijn bestaansrecht aan te tonen in deze nieuwe CAO. Het Kabaret heeft zich omgevormd tot een Vereniging Egida, dat - beter toegerust voor de eisen van de markt - een eigen creativiteit uitstraalt, z'n optredens laat uitzenden, cd's, boeken en cassettebanden produceert. Egida is een instituut geworden dat zorg draagt voor alles wat het mogelijk maakt dat het cabaret contact houdt met het publiek, dat het succesvol en in de belangstelling blijft.

Jan Pietrzak w Holandii

U - Rodziny Pana Janka

Mogłoby się wydawać, że wraz z odejściem PRL-u i upadkiem Muru Berlińskiego ponad trzydziestoletnia walka Egidy z głupotą, brzydotą i krzywdą dobiegła końca. Naturalnie, funkcjonowanie kabaretu w PRL-u było ułatwione, bo samo życie roiło się od absurdów, o których nie można było mówić. Wystarczyło napomknąć o tym w kabarecie, o czym i tak wszyscy wiedzieli, a nawet mrugnąć porozumiewawczo okiem, aby wywołać na widowni aplauz. Te czasy minęły bezpowrotnie. Teraz, kiedy można powiedzieć wszystko, kiedy nie istnieje cenzura i żyjemy w praworządnym, wolnym kraju, kabaret poddany został próbie rzeczywistości. Jesli ma to przetrwać - to nie w tej formie. Egida jest przykładem sukcesu w warunkach, w których jedynym punktem orientacyjnym są prawa rynku. Pietrzak stanął oko w oko z publicznością bez barw ochronnych. Stara się usprawiedliwić swe istnienie w nowym układzie zbiorowym o pracę. Kabaret przedzierzga się w Towarzystwo Egida, które - lepiej dostosowane do wymogów rynku - promuje własną twórczość, nagłaśnia występy, produkuje kasety, książki, taśmy. Egida staje się instytucją dbającą o to wszystko, co umożliwia i ułatwia kontakt kabaretu z publicznością, co rodzi sukces, zainteresowanie.


Het cabaret heeft met optredens in binnen- en buitenland in de jaren '90 aangetoond dat het in de Nieuwe Tijd niet ontbreekt aan vermakelijke thema's, problematische zaken die als het ware voorbestemd zijn om een in cabaret te worden aangehaald.

Ook bleek - om als het ware aan onze wensen en verwachtingen tegemoet te komen - dat het leven in het nieuwe Polen niet vrij is van paranoide verschijnselen, bureaucratische grillen en opgeblazen figuren. Er is dan weliswaar geen tweedeling meer in Wij en Zij maar er zijn andere voor in de plaatsgekomen. En wel die binnenin ons. Onheldere zaken, de wederwaardigheden van jaren opgeslagen in onze hoofden.

Kabaret licznymi występami w kraju i za granicą w latach dziewięćdziesiątych dowiódł, iż Nowym Czasom nie brak tematów śmiesznych, spraw problematycznych, predestynowanych jakby do zaprezentowania w kabarecie.

Okazało się bowiem - jakby na przekór naszym życzeniom i nadziejom - że życie w nowej Polsce, nie jest wolne od paranoicznych zjawisk, urzędowych gamoni i nadętych postaci. Wprawdzie nie ma już podziałów na My i Oni, ale są za to podziały inne. Te w nas. Sprawy niejasne, przeświadczenia latami konserwowane w głowach.


Egida benut deze kans. Het probeert aan de ene kant over de mens te praten, over zijn zwakheden en fouten. Over de onderdrukte verlangens. Over het eigenbelang en de ziekelijke neiging tot idealisering. Kortom, hij steekt de draak met zichzelf. Aan de andere kant begrijpt hij dat het publiek een commentaar verwacht op de snel veranderende werkelijkheid. In veel teksten wordt gewezen op de sociaal-economsiche aspecten die veranderen en gecamoufleerd worden, die in de massamedia op een verwarrende en onduidelijke wijze worden gepresenteerd. Dat wat ons omringt en - om het zo te zeggen - in het nauw drijft wordt door Pietrzak met de juiste portie humor, spot en ironie naar voren gebracht. Hij toont het land aan de Wisła in al zijn neiging tot politieke holle frases, bureaucratie en grotesk gedrag, geheel in lijn met het principe dat domheid van alle tijden is, niet afhangt van het politieke regime en het historisch moment.

Egida dostrzega te szansę. Stara się z jednej strony mówić o człowieku, o jego słabościach i wadach. 0 wstydliwie tłumionych pragnieniach. Jego interesowności i chorej skłonności do idealizacji. Śmieje się - krótko mówiąc - z siebie. Z drugiej strony rozumie, że publiczność domaga się komentarza do szybko zmieniającej się rzeczywistosci. W wielu tekstach zwraca się uwagę na aspekty społeczno - gospodarcze, które się pomija i kamufluje, przedstawia w środkach masowego przekazu w sposób mętny i nieczytelny. To, co nas otacza i - by tak rzec - osacza, przedstawia Pietrzak z właściwą sobie dozą żartu, kpiny i ironii. Pokazuje kraj nad Wisłą z jego skłonnością do politycznego pustosłowia, biurokratyzmu i groteskowych zachowań, zgodnie z zasadą, że głupota jest wieczna, niezależna od ustroju politycznego i momentu historycznego.


Door te overleven en aanhoudend populair te blijven (populair ook bij de generatie voorwie het woord communisme al weer prehistorie is) heeft Pietrzak aangetoond dat deze vorm van entertainment onvergankelijk is en springlevend. Zonder enige twijfel heeft hij laten zien dat de zijn keuze van cabaretstijl en de taal die hij koos en waarmee zo'n 30 jaar vanaf het podium het publiek bespeelde juist geweest is.

De cabaret kunst is geworteld allereerst in de natuurlijke behoefte van de mens aan spel en spelen. Het dient niet uitsluitend een maatschappelijk doel. Het leert om zichzelf, zijn zaken en de wereld een knipoog te geven, niet zo serieus te nemen. Dankzij deze kijk op de kunst en de wereld heeft Egida de periode van overmacht overleefd en zichzelf een plek in de toekomst verzekerd.

Ryszard Twardoń

Swoim przetrwaniem i nieprzemijającą popularnością (popularny także wśród pokolenia dla którego słowo Komuna to już prehistoria) udowodnił Pietrzak nieprzemijalność i żywotność tej formy estradowej wypowiedzi. Ponad wszelką wątpliwość udowodnił trafność wyboru swojego stylu kabaretowego i języka, jaki wybrał i jakim od bez mała trzydziestu lat mówi ze sceny do pub1iczności.

Sztuka kabaretowa zakorzeniona jest w pierwszym rzędzie w naturalnej potrzebie człowieka do gry i zabawy. Nie służy wypełnianiu jedynie roli społecznej. Uczy także traktowania siebie, swoich spraw i świata z przymróżeniem oka, nie na serio. Dzięki takiemu widzeniu sztuki i świata Egida przetrwała czas przesilenia i zapewnienia sobie obecności w przyszłości.

Ryszard Twardoń


Home Inhoud Info UDO6