|
Broodletter fonts afkomstig van gerenommeerde lettergieterijen als Monotype, ITC, Linotype-Hell, en URW hebben het voordeel dat ze bij gebruik in broodtekst een evenwichtig beeld geven en goed leesbaar zijn. Ook dat, met name bij de fonts uit Duitsland, de letters met diacritische tekens, de umlauts e.d., aanwezig zullen zijn. Wie fonts in een en gross pakket koopt moet er rekenen dat enkele fonts met uitsluitend hoofdletters aanwezig zullen zijn [Display fonts], en dat de onderlinge afstand van de letters [kerning] niet altijd optimaal is. Op de mogelijkheden fonts te optimaliseren ga ik in deel II van dit artkel verder in. Geconverteerde fonts verliezen meestal aan kwaliteit. Bijwerken is veelal noodzakelijk. Daarentegen maakt het zelfs bij PostScript Type ! fonts uit met welk programma resp. printer er gewerkt wordt. De letters zijn danwel in formule-vorm vastgelegd maar om op scherm dan wel op papier te kunnen komen moeten ze op het laatste moment nog naar een bitmap worden vertaald met een rasterizer. De kwaliteit van zo'n rasterizer bepaald de uiteindelijk lees-kwaliteit. |
In de MS-DOS/Windows omgeving is Adobe Type Manager nog steeds onovertroffen voor scherm en laserprints. Bij belichtings-studio's waar op film wordt gedrukt in plaats van op papier is het de RIP ofwelk RasterImageProcessor die bepalend is. Een probleem van geheel andere orde is dat wie PD fonts gebruikt binnen Calamus en tijdens het werken met Calamus wordt getracteerd op bommen danwel Fatale systeemfouten een zeer matig gehoor vindt bij de leverancier van het programma. Als iets fout gaat ligt het aan de gebruikte fonts! De in de advertentie voor de ACN cassettes met fonts aangehaalde tekst gecontroleerd en goedgekeurd door Calamus Int. moet niet al te ruim worden geinterpreteerd! |